608. əziz günlük, sonunda sənə roaming megabyteları ilə entry yazmaq mənə də qismət oldu. bugünlərin xəyalını çoxdandı qururdum, amma qorxu hissi ilə real həyata qayıdırdım. böyük ehtimal tək olacaqdım, oldum da. hər şeyi özüm axtarmaq, araşdırmaq, həll etmək məcburiyyətində qalacaqdım. eynisi oldu və mən bütün bunları qorxu hissi ilə etməyi öyrənmişəm. komfort zonamdan çıxmaq mənim üçün cəhənnəm əzabıdır. amma bir şey var ki, bu əzabın bir qazancı da olacaq. hansı ki, ona çatdıqca yaşadıqlarımın hamısına dəyəcəyinə əminəm. mən stresli, çox fikirləşən biriyəm. çoxları üçün adi görünən şeylər mənim gecə yuxuya gedə bilməmək səbəbim ola bilər. dünya həssas qəlblər üçün cəhənnəm ola bilər amma mən sonunadək belə qalmaq niyyətində deyiləm. kənardan həyatını yoluna qoymaqda çətinlik çəkməyən biri kimi görünsəm də mən hər zaman nəyibsə yolunda getməyinə inanan biriyəm. bunları yazmaqda məqsədim özümə təsəlli etmək deyil. mən başqasından bunu eşitmək istəyərəm. ən adi şeylərdə belə çətinlik yaşayan tək mən olmadığıma bir daha əmin olmaq üçün.